U znak sećanja na znamenite Užičane i značajne istorijske događaje postavljene su informativne table na kućama gde su živeli dr Zoran Gerzić, Žarko Petrović, Rade Jovanović, Branko Kovačević, Prota Milan Đurić, Jurij Drizo, kao i u ulici u kojoj je živeo Slobodan Era Milivojević, na zgradi starog Narodnog pozorišta i zgradi bivšeg hotela Palas, gde je održana sednica Vlade Kraljevine Jugoslavije 1941. godine. Informativne table sa imenima poznatih Užičana deo su projekta Užice – Prestonica kulture Srbije 2024. godine.
Jurij Drizo (1897, Petrograd – 1976, Užice) bio je građevinski inženjer ruskog porekla koji je ostavio dubok trag u razvoju Užica posle Drugog svetskog rata. Učestvovao je u izgradnji velikih infrastrukturnih i urbanističkih projekata, među kojima se izdvajaju valjaonica bakra u Sevojnu i Trg partizana sa pratećim objektima, zbog čega je odlikovan Ordenom rada i Ordenom rada sa zlatnim vencem.
Zoran Gerzić (1927–2001), rodom iz Užica, bio je jedan od najistaknutijih srpskih torakoezofagealnih hirurga, profesor Medicinskog fakulteta u Beogradu i dopisni član SANU. Nakon usavršavanja u Evropi, SAD i Japanu, predvodio je Katedru za hirurgiju i Institut za bolesti digestivnog sistema, a svojim inovativnim operativnim procedurama na jednjaku i želucu stekao je međunarodno priznanje. Autor više od 300 naučnih radova i kapitalnih udžbenika, Gerzić je ostavio dubok trag u medicini Srbije i sveta.
Slobodan Era Milivojević (1944–2021), rodom iz Užica, bio je jedan od pionira konceptualne umetnosti u Srbiji i bivšoj Jugoslaviji, poznat po performansima, fotografiji, kolažima, video-artu i instalacijama. Kao član neformalne grupe okupljene oko Studentskog kulturnog centra u Beogradu, zajedno sa Marinom Abramović, Rašom Todosijevićem i drugima, utemeljio je novu umetničku praksu sedamdesetih godina. Dobitnik je značajnih priznanja, među kojima su Oktobarska nagrada i Nagrada grada Beograda, a njegovi radovi danas se nalaze u zbirkama najvažnijih muzeja i privatnih kolekcija u regionu. Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana u Beogradu.
Radomir “Rade” Jovanović (1939–2016), bio je proslavljeni aforističar, epigramista i satiričar, autor sedam zapaženih knjiga prevedenih na više svetskih jezika. Diplomirao je na Filološkom fakultetu u Beogradu, a osim književnosti, ostavio je značajan doprinos i kao medijski radnik — bio je osnivač i glavni urednik prvog privatnog radija i lista u Užicu, urednik više lokalnih i regionalnih izdanja, kao i stalni saradnik niza jugoslovenskih i srpskih humorističkih i satiričnih programa. Višestruko nagrađivan i 2015. proglašen “Užičaninom godine
Branko Kovačević (rođen 1910. u selu Zaglavku, preminuo 1999. godine) bio je ugledni akademski slikar i cenjeni pedagog u Užicu, zaposlenstvo je gradio kao profesor u Gimnaziji (od 1963.) i Učiteljskoj školi. Njegove umetničke teme bile su idilični prizori starog Užica, tadašnje arhitekture i duhovnog ambijenta — očuvane u svedočanskim uljima i akvarelima. Priznat i za rad u obrazovanju, nagrađivan je brojnim priznanjima: od međunarodne izložbe u Ženevi (druga nagrada 1945), preko nagrade „Slobodan Penezić Krcun“ 1970, do Zlatne značke Kulturno-prosvetne zajednice Srbije 1985.
