Srpska dijaspora broji između 19 miliona i 21 milion Srba, dok u Srbiji, prvi put posle više decenija Srba ima manje od 7 miliona.
Jedna od tema koja je u fokusu ovih dana jesu migranti sa Bliskog istoka, a poražavajuća statistika jeste da više Srba živi van granica Srbije nego u Srbiji. Prolazak migranata kroz našu zemlju dovelo je do rasta u popularnosti desničarskih, neonacističkih grupa. Pitanje za članove tih grupa jeste “Da li bi voleli da se prema Vašoj porodici i prijateljima u inostranstvu ponašaju isto kao što se vi ponašate prema migrantima?”
Različite istorijske prilike terale su Srbe da se nađu u ulozi migranata. Srpska emigracija se deli na 5 grupa.
Prva grupa: srednjovekovna iseljavanja i seobe, poput velikih seoba Srba u istočnu i zapadnu Evropu. Uzrok ovih seoba bila su Otomanska osvajanja Balkanskog poluostrva.
Druga grupa: Potomci iseljenika koji su se otisnuli u svet pre Drugog svetskog rata. Uzroci ovih migracija bili su ekonomske prirode i pravac ovih migracija bile su kolonije velikih sila kao što su Australija, Južna Afrika, Južna Amerika i Kalifornija.
Treća grupa: Posleratna politička emigracija, tj. Srbi i njihovi potomci koji su bili prinuđeni na odlazak iz zemlje pobedom komunista u građanskom ratu od 1941. do 1945. godine. Oko 600 000 Srba je emigriralo tokom rata i u prvim godinama nakon rata. Odredišta ovih emigranata bila su Kanada, SAD, Australija i Argentina.
Četvrta grupa: Ekonomska emigracija: radnici raznih zanimanja i stručnjaci koji su otišli u zapadnoevropske i prekomorske zemlje 1961—1991. u potrazi za profesionalnim i materijalnim uspehom. Nije ni potrebno reći da su Nemačka i Austrija bila glavna odredišta ovih iseljenika.
Peta grupa: Izbeglice od rata i posledica rata u bivšoj Jugoslaviji od 1991. naovamo. Pored već pomenutih zemalja ovde treba dodati da su skandinavske zemlje prihvatile veliki deo ovih izbeglica.
Ovim gore navedenim grupama treba dodati još jednu koja se dešava pred našim očima. Iseljavanje visoko-stručnog i mladog stanovništva pre svega u zemlje Evropske unije.
Zabrinjava i podatak da preko 90% iseljenika nema nameru da se vrati u Srbiju, već za domovinu sebe i svoje dece biraju drugu zemlju a ne Srbiju.
Može se reći da se istorija poigrala sa našom zemljom, da zemlja čije se stanovništvo najčešće nalazilo u ulozi migranata, ima priliku da pokaže kakav bi bilo domaćin migrantima drugih nacija.
Izvor: uzice.online