Nekada Zagrbeačka, danas Rosulje… nekada Bosanska danas Vuka Karadžića. Menjaju se lica, menjaju se nazivi a ulice i dalje stoje i spajaju ljude.

Milovan Glišić

Srpski književnik, rodom iz Gradca pored Valjeva. Zbog nemaštine i teške situacije posle smrti oca u mladosti je bio primoran da radi sve poslove koje je mogao da nađe. U dva maha je bio urednik “Srpskih novina”, dramturg Narodnog pozorišta, pomoćnik upravnika Narodne biblioteke. Njegova najpoznatija dela su “Glava šećera”, “Prva brazda”, “Posle devedeset godina”….

Župan Brajan

Ovom ulicom je teško proći peške a kamoli kolima… jedino da se nadamo izgradnji žičare. Petar Brajan je bio srpski župan za vreme vladavine Cara Dušana iz sredine 14. veka. O njemu postoji malo dokumentovanih informacija. Ono što se zna da je izgradio Belu crkvu u Karanu.

Miloš Božanović

Rođen u Slavoniji 1863. godine, tadašnjoj Austrougarskoj. Bio je general vojske Kraljevine Srbije i istakao se u Srpsko bugarskom ratu 1885. godina i Prvom balkanskom ratu. To ga je preporučilo za poziciju ministra vojnog u vladi Nikole Pašića. Tokom Prvog svetskog rata komandovao je Užičkom vojskom koja je tokom Cerske bitke zatvarala pravac Užice – Višegrad.

Kondina

Konda Bimbaša bio je učesnik Prvog srpskog ustanka. Po nacionalnosti Cincar, istakao se tokom oslobađanja Beograda 1806. godine. Konda se sa još pet mladića prerušio u turske vojnike i na prepad zauzeo Sava kapiju, što je omogućilo Uzun Mirku i Krađorđu da sa svojom vojskom uđu u tvrđavu. Tokom ove akcije teško je ranjen, a od pet mladića koji su bili sa njim samo jedan je preživeo upad.

Pavle Vujić

Užičanin koji ima i svoju ulicu ali i brdo. Pavle Vujić je rođen u Užicu 1874. godine. Studirao je na Filozofskom fakultetu u Beogradu matematiku i fiziku. Kada se 1898. godine vratio u Užice, odmah se uključio u akciju za opstanka gimnazije. Sem toga je zaslužan i za osnivanje užičke Učiteljske škole 1924. Nije se ženio, ali je odnegovao troje dece svoga najboljeg prijatelja i kolege Marka A. Popovića, poginulog u Kolubarskoj bitci 1914. Iz oslobodilačkih ratova (1912 – 1918) vratio se sa 13 odlikovanja, među kojima su: Orden Svetoga save, Orden Jugoslovenske krune 4. reda, Orden Belog orla 4. reda; dve medalje za hrabrost i Albanska spomenica.

Norverški internirci

Tužna priča stoji iza naziva ove ulice. Za vreme Drugog svetskog rata 1942. godine zarobljenici iz tada okupirane Jugoslavije, poslati su u Norvešku da grade puteve i železnice. U Norvešku je poslato oko 4000 zarobljenika od čega je oko 3850 bilo srpske nacionalnosti. Manje od polovine interniraca, tačnije 1660, je uspelo da izbegne smrt u nacističkim logorima, a najviše zbog pomoći domaćeg stanovništva koje im je dostavljalo hranu, lekove i druge potrepštine, a uz njihovu pomoć neki su uspeli i da pobegnu.

Izvor: uzice.online