Užička tvrđava je u procesu rekonstrukcije a posle završetka radova trebala bi da povrati svoj nekadašnji izgled.
Tvrđava koja se još naziva i Užički grad, a u svakodnevnom razgovoru jednostavno “Stari grad”, podignuta je u drugoj polovini 14. veka. Podignuta je od strane dinastije Vojinović sa namerom da bude sedište ove vlastelinske porodice. Uloga tvrđave je bila zaštita trgovaca i karavana koji su se kretali iz centralne Srbije preko Bosne ka Dubrovačkom republikom.
Nalazila se na veoma povoljnom strateškom mestu okružena strmim padinama sa tri strane, nadgledajući dolinu Đetinje. Tokom novembra 1373. godine udružene snage kneza Lazara i bana Tvrtka uz pomoć kralja Mađarske Lajoša I, a pod komandom mačvanskog bana Nikole Gorjanskog, držale su pod opsadom Užičku tvrđavu. Cilj ovih vojski je bilo da se svrgne sa vlasti Nikola Altomanović Vojinović, vladar sa najvećom teritorijom pod vlašću posle raspada Dušanovog carstva, a čija je prestonica bilo Užice. Prema istorijskim podacima tokom opsade su prvi put na teritoriji Srbije korišćeni topovi. Posle poraza zemlja Nikole Altomanovića podeljena je između pobednika, dok je on po naređenju kneza Lazara oslepljen. Inače, grb Altomanovića uz male izmene je današnji grb grada Užica.
Tokom osmanlijske okupacije islamsko stanovništvo je naseljavalo okolinu tvrđave, otud i naziv Turica. Posle sporazuma sa knezom Mihailom, turska vojska napušta tvrđavu 1862. godine. Kako se Turci nikada ne bi vratili ovde i koristili opet tvrđavu u vojne svrhe ona je dignuta u vazduh krajem 1863. godine od strane Srba.
Izvor: uzice online
