Na današnji dan 1355. godine umro je prvi srpski car, Stefan Uroš IV Dušan Nemanjić, ili kratko car Dušan. Njegova smrt je označila i prvi korak u raspadu srpske srednjovekovne države.

O njegovoj smrti se malo toga sa sigurnošću zna pa postoji dosta teorija o tome kako je stradao prvi srpski car. Pretpostavlja se da je preminuo od srčanog udara, groznice ili čak epilepsije. Svoje poslednje dane proveo je u mestu Devol u današnjoj Albaniji na granici sa Makedonijom. Možda ironično u prevodu na srpski jezik Devol znači Đavo.

Tradicija srpskih vladara je bila da prilikom krunisanja odrede svoju zadužbinu. Car Dušan je prilikom proglašavanja za cara 1346. godine izabrao je kamen koji će biti postavljen u temelj njegove zadužbine.

Car Dušan je sahranjen u manastiru Svetih Arhanđela u Prizrenu koju je on izgradio kao zadužbinu u slavu Arhangela Mihaila koji je bio krsna slava loze Nemanjića. Od 1968. godine njegove mošti se nalaze u crkvi Svetog Marka u Beogradu.

Iako se danas u modernoj kulturi smatra kao simbol srpstva i pravoslavlja, jedini je iz loze Nemanjića koji nije proglašen za sveca. Razlog tome jeste što je iz političkih razloga 1353. godine bio spreman da prihvati katoličku crkvu kao Unam Sanctum (Jedinu svetu) i odbaci pravoslavnu crkvu. Uslov je bio da se Srbima dozvoli da održavaju bogosluženje na slovenskom jeziku. Prelaskom u katoličanstvo Srbija bi dobila zaštitu Rima u slučaju napada Vizantije i Bugarske (najvećih rivala Srbije na Balkanskom poluostrvu) i sprečavanje napada Ugarske na severne granice.

Sa njegovom smrću dolazi period političkog previranja u carstvu i laganog propadanja srpske srednjovekovne države.

Izvor: uzice online